«نترس! این اتفاق طبیعیه» این جمله شاید یکی از نخستین تجربههای صحبتهای مادر- دختری در اکثر خانوادههای ایرانی باشد. بین ٩ تا ١٢ سالگی برای بسیاری از دختر بچهها همان سنی بود که مادرهاشان آرام آرام به این فکر میافتادند که آنها را کناری بکشند و در خلوت توضیح دهند که خیلی زود با تغییرات و اتفاقاتی در بدنشان مواجه میشوند که نباید از آن بترسند و البته سخنی هم به آشکار در مورد این تغییرات نگویند.
بیشتر بخوانیم
ادامه مطلب ...