ورژن01
دفتر آموزش و ارتقای سلامت
مشاوره در حوزه سلامت و بهداشت با موضوعات مختلف یکی از اقداماتی است که از دیرباز وجود داشته است. امروزه با ورود فناوریهای گوناگون به حوزه سلامت به ویژه فناوری دیجیتال، مشاوره تلفنی نیز امکانپذیر گشته و به سرعت در حال گسترش در جوامع مختلف است. تفاوتهایی بین مشاوره مرسوم و سنتی که به صورت رودررو انجام می شود با مشاوره تلفنی وجود دارد. لذا روش اجرای آنها با هم متفاوت بوده و آداب خاصی باید در آنها مراعات شود. لازم است افرادی که به عنوان مشاور تلفنی در هر زمینه تخصصی به مشاوره می پردازند، موارد زیر را رعایت کنند. بدیهی است کارنامه مشاوره آنان در بازه های زمانی مشخصی که از سوی مدیریت مجموعه تعیین می شود به صورت نمره دهی براساس معیارهای زیر و ضوابط دیگری تعیین می شود
دستورالعمل ارائه مشاوره:
1- رعایت حریم خصوصی مشاوره گیرنده اهمیت بسزایی دارد. پرسیدن نام خانوادگی فرد، آدرس دقیق محل سکونت و شماره تماس او از مواردی است که تجاوز به حریم خصوصی افراد درنظر گرفته میشود. بهتر است مشاور نام کوچک مشاوره گیرنده و شهر و محدوده یا منطقه محل زندگی او را بپرسد.
2- درخواست شماره تماس تلفنی برای تماس احتمالی فقط در صورتی مجاز است که مشاوره گیرنده تمایلی برای برقراری تماس از سوی مشاور را داشته باشد.
3- پرسیدن سن مشاوره گیرنده و اطمینان از پاسخ وی با استفاده از سوالات کمکی و انحرافی بسیار مهم است. مشاور باید بتواند با پرسیدن حداکثر سه یا چهار سوال سن فرد و صحت خوداظهاری وی را تشخیص دهد.
4- مشاور باید برای مشاوره گیرنده اطمینان قلبی ایجاد کند. لحن آرام و مهربان، شمرده و با صلابت سخن گفتن و تأکید بر محرمانه بودن مطالبی که ردوبدل می شود از مهمترین راههای ایجاد چنین اطمینانی است.
5- پاسخ به سوالات مشاوره گیرنده باید شفاف، ساده، واضح و جامع باشد و برای مشاوره گیرنده ابهام و بدفهمی ایجاد نکند. اصطلاحات تخصصی و توضیحات اضافی که منجر به گیج شدن مشاوره گیرنده می شود نباید در پاسخها وجود داشته باشد. پاسخ باید در عین جامعیتی که دارد و سوالات فرد را برطرف می کند، خیلی بلند و طولانی نباشد. بهتر است مشاور برای هر سوال بین سه تا پنج دقیقه وقت بگذارد.
6- لازم است مشاور ابتدا با سلام و احوالپرسی صمیمانه و مؤدبانه با مشاوره گیرنده ارتباط برقرار کند و با صحبت درباره اینکه وی تصمیم خوبی گرفته صحبت کند. گفتن این نکته که کسی که به دنبال حل مشگل و یافتن پاسخ خود است و به متخصص مراجعه می کند فرد باهوش و آگاهی است، استرس مشاوره گیرنده را کاهش می دهد و به او کمک میکند تا بتواند مشکلش را مطرح کند.مشاور باید به خوبی به سخنان مشاوره گیرنده گوش دهد و میان سخنانش حرف نزد. درمواردی که سوالی دارد با این عبارت که « حالا یه چیزی بپرسم یا میشه بدونم که..» به طرح سوال خود بپردازد.
7- مشاور نباید سوالات زیادی بپرسد، وارد مسایل جزیی و خصوصی زندگی فرد شود و در صورت لزوم دانستن مطالبی در این زمینه ها باید با گفتن عبارت« اجازه میدی بپرسم که..» موضوع را مطرح کند. مسایل حاشیه ای و اضافی نباید از سوی مشاور مطرح شود و باید بتواند به مشاوره گیرنده کمک کند تا از اصل موضوع دور نشود.
8- لحن مشاور نباید تحکمی ، تحقیرآمیز، تمسخرآلود و توهین آمیز باشد و کلماتی که استفاده می کند باید کاملا مؤدبانه و دوستانه باشد. او باید مرتبا حین صحبت بر محرمانه بودن اطلاعاتی که مشاوره گیرنده از خود ارائه می دهد، تأکید کند.
9- مشاور باید به گونه ای سخن بگوید که صدایش ناله دار و ضعیف و مردد نباشد. اگر مسئله ای را نمی داند به راحتی بگوید نمیدانم باید ببینم و سعی نکند درباره آن موضوع چیزی بگوید و از سر خود باز کند.
10- مشاور اجازه تجویز دارو و اعلام تشخیص بیماری یا مشکل را به مشاوره گیرنده ندارد بلکه باید از او بخواهد که به متخصص مربوطه مراجعه کند. وی باید این مطلب را به گونه ای به مشاوره گیرنده بگوید که در او اضطراب و ترس ایجاد نکند و در عین حال بپذیرد که باید به متخصص مراجعه کند. تنها زمانی مشاور می تواند در خصوص دارویی با مشاوره گیرنده صحبت کند که آن دارو توسط مشاوره گیرنده سوال شده باشد.
11- لازم است مشاور در پایان کد خود را به مشاوره گیرنده بدهد و ازاو بخواهد اگر لازم بود دوباره تماس بگیرد و باگفتن کد مشاور با او صحبت کند. باید مشاور در پایان مشاوره چندجمله امیدبخش به مشاوره گیرنده بگوید و قدرت و مهربانی خدا را به او یادآور شود.
12- لازم است نام و تخصص مشاورین در فهرستی در سایت مربوطه به صورت صفحه فرعی برای عموم قابل دسترس باشد.