1- توصیه میشود بیمارانی در درمان نگهدارنده قرار گیرند که وابسته به مواد افیونی سنگین باشند.(کراک ، هرویین ،مورفین ، تریاک ، شیره ، متادون غیر مجاز ، تمجیزک و نورجیزک)
2- بیمارانی که مقادیر بالایی از مواذ افیونی مصرف می کنند مانند مصزف روزانه بیش از نیم گرم کراک، یک گرم هرویین یا 5گرم تریاک. توصیه میشود
بیمارانی که از سایر درمان های اعتیاد پاسخ مطلوبی دریافت نکرده و کماکان به مصرف مواد ادامه میدهند.
3- بیمارانی که عودهای قبلی آنها با عوارض شدیدی هم چون افسردگی و خود کشی ، خود زنی و پرخاشگری شدید ، مسمویت مصرف ناگهانی و افراطی مواد همراه بوده است.
4- بیمارانی که مصرف کننده سنگین مواذ افیونی به ویژه کراک و هرویین تزریقی هستند و هیچ انگیزه ای برای ترک ندارند.
5- بیمارانی که به واسطه مصرف مواد مخدر دچار آسیب های عدیده اجتماعی شدند.( سرقت ، تن فروشی ،....)
6- زندانیان و افرادی که در معرض خطر زندانی شدن به واسطه اعتیاد یا عوارض آن هستند.
7- افرادی که آلوده به ویروس اچ ای وی ، هپاتیت بی و سی هستند.
8- معتادانی که دچار آسیب های شدید تر روانی ، اجتماعی ، خانوادگی ، جسمی و اقتصادی هستند.
9- معتادانی که علاوه بر اعتیاد دچار بیماری های روانپزشکی هستند ( بیماری های خلقی ، پسیکوز ، اختلالات شخصیت ،مشکلات اضطرابی )
10- افراد زیر 18 سالی که با درمان های پرهیز مدار موفق به ترک نشده اند با رضایت قیم آنها
منبع سایت سوء مصرف مواد بازگشت