مهمترین علل اعتیاد در بین جوانان و ناهنجاریهای اجتماعی امروز مسله اضطراب و نداشتن تفکر عقلایی درست است که زمینه ایجاد ان مربوط به دو سال اول زندگی است پیشگیری از اعتیاد وابسته به خویشتن داری است و اولین ان در کودکان خویشتنداری شکم است
همه کودکان در دو سال اول زندگی شیر می خورند اما شیر دادن نه فقط برای تغذیه است بلکه می تواند باعث افزایش عقل و خویشتنداری و رشد مغزی درست کودک در اینده بشود مغز انسان در دو سال اول زندگی 75 در صد رشد می کند و باید تا قبل از دو سالگی مغز را در برابر اضطراب در اینده اماده کرد تک فرزندان ما امروز برای خوردن شیر نه گریه می کنند نه احتیاج به صبر کردن دارند زیرا مادران انها را همیشه در اغوش گرفته و کودک چشم باز می کند و سینه مادر اماده است امروزه ثابت شده است که بیشترین ماده ای که در اینده باعث عاقل شدن کودک می شود و ایجاد صبر کرده و اضطراب را در زندگی انسان از بین می برد در روده کودک شیر خوار است که با گرسنگی ترشح می شود این ماده که سروتونین نام دارد بعدا ها باعث جلوگیری از ایجاد افسردگی و اضطراب انسان می شود و تفکر عقلایی بهتری به انسان می دهد اما کودکان ما امروز برای شیرخوردن حتی چند دقیقه هم گریه نکرده و یا گرسنه نمی شوند ما از این غریزه برای تکامل مغز کودکان خود استفاده نمی کنیم امروزه ثابت شده املاح سنگین در خوراکی ها از زمان حاملگی در مغز جنین انباشته می شود که بعد ها باعث اختلال رفتاری از بین رفتن صبر و رفتارهای تکانشی می شود و تنها و بهترین راه خروج این مواد سمی از مغز نوزادان همان گریه کردن است
در کتاب «توحید مفضّـل» آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند:
ای مفضل! از منافع گریه کودکان نیز آگاه باش. بدان که در مغز کودکان رطوبتی است که اگر در آن بماند بیماریها و نارساییهای سخت و ناگوار به او رساند؛ مانند نابینایی و جز آن. گریه، آن رطوبت را از سر کودکان سرازیر و بیرون میکند و بدین وسیله، سلامتی تن، و درستی دیدۀ ایشان را فراهم میآورد. پدر و مادر از این راز آگاه نیستند و مانع آن میشوند که کودک از گریهاش سود ببرد. اینان همواره در سختی میافتند و میکوشند که او را ساکت کنند و با فراهم کردن خواستههایش از گریه بازش دارند، ولی نمیدانند که گریه کردن به سود اوست و سرانجام نیکی پیدا میکند.
إنَّ اللّهَ عز و
جل یَقولُ : وَضَعتُ خَمسَةً فی خَمسَةٍ و َالنّاسُ یَطلُبونَها
فی خَمسَةٍ فَلا یَجِدونَها : وَضَعتُ العِلمَ فِی الجوعِ
وَ الجَهدِ وَ النّاسُ یَطلُبونَهُ بِالشّبعَةِ وَ الرّاحَةِ فَلا
یَجِدونَهُ؛
خداوند عز و جل مى فرماید : «پنج چیز را در پنج چیز نهادم ؛ امّا مردم، آنها را در پنج چیزِ دیگر مى جویند و نمى یابند : دانش را در گرسنگى و رنج و تلاش قرار دادم، در حالى که مردم آن را در سیرى و آسایش مى جویند. در نتیجه آن را نمى یابند.
هوش کلامی
معتادان امروزه قادر به ایجاد یک ارتباط کلامی درست و یا درک درستی از مفاهیم کلمات نیستند تکامل شنوایی و کلامی کودکان از ماه اول تا ماه ششم است و اگر مادری در شش ماه اول زندگی برای کودکش شعر و یا لالایی بگوید کودک او در اینده قادر به ارتباط کلامی درست خواهد بود فردی که بتواند به خوبی صحبت کند و ارتباط کلامی بر قرار کند و مفاهیم گفتار دیگران را به درستی درک کند معتاد نمی شود
در ارتباط با هوش کلامی پیامبر اسلام نمونه بارزی در این مورد است آمنه بنت وهب زمانی که حضرت متولد شد دچار افسردگی ناشی از فوت شوهرش بود و نتوانست به حضرت محمد (ص) بیش از هفت روز شیر بدهد زمانی که دایه او حلیمه از قبیله بنی سعد که یکی از قبایل هوازن بود دایه حضرت شد حلیمه هر ساعت به پیامبر شیر نمی داد او فرزندان زیاد و کارهای زیادی داشت و فقط زمانی به پیغمیر شیر می داد که او از گرسنگی گریه می کرد پیامبر در بین قبیله ای که شاعران زیادی داشت پرورش یافت و به همین دلیل حضرت در فصاحت و بلاغت گفتار سر امد دوران است او اعتماد بنفس و هوش کلامی بی نظیری داشت که به او کمک کرد دین خدا را نشر کند این مسله را ما در زندگی حضرت علی (ع) که غذایش نان شیر بود و همیشه گرسنه بود می بینم
امام علی - علیه السّلام - فرمود: زیرکی و تیزهوشی با پرخوری جمع نمی شوند.
پیامبر صلی الله علیه و آله : اِنَّما یُدْرَکُ الْخَیْرُ کُلُّهُ بِالْعَقْلِ، وَ لا دینَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ؛همه خوبى ها با عقل شناخته مى شوند و کسى که عقل ندارد، دین ندارد.
نَحْنُ قَوْمٌ لا نَأکُلُ حَتّى نَجوعَ وَ اِذا اَکَلْنا لا نَشْبَعُ؛
ما قومى هستیم که تا گرسنه نشویم غذا نمىخوریم و تا سیر نشدهایم دست از غذا مىکشیم.
أَفْضَلُکُمْ مَنْزِلَةً عِنْدَ
اللَّهِ تَعَالَى أَطْوَلُکُمْ جُوعاً وَ تَفَکُّراً وَ
أَبْغَضُکُمْ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى کُلُّ نَئُومٍ وَ أَکُولٍ
وَ شَرُوب
بلند پایه ترین شما نزد خداوند متعال کسى است که مدتهاى طولانىترى گرسنگى بکشد و به تفکّر بپردازد و منفورترین شما نزد خداوند متعال هر آن کسى است، که پرخواب و پرخور و پرنوش باشد.