رویداد بزرگ اکسیداسیون (GOE) ، که گاهی اوقات به عنوان رویداد بزرگ اکسیژن سازی ، هم گفته می شود در حدود 2/4 میلیارد سال پیش اتفاق می افتد و میزان زیادی اکسیژن ذخیره در آب اقیانوس ها بطور ناگهانی آزاد و وارد جو زمین شد
علت این واقع تئوری های زیادی دارد که در اینجا مجال بحث آن نیست .
با ظهور اکسیژن در اقیانو س ها و جو زمین گروهی از تک یاخته ای ها از بین رفتند .
با بارش بارانهای اسیدی میزان زیادی آهن دو ظرفیتی وارد دریاها شد . تک یاخته های بدون هسته (پروکاریوت (نام علمی: prokaryota) )که قبلا با استفاده از خوشه آهن و گوگرد و حرارات اتشفشانهای زیر دریا به زندگی ادامه می دادند به دو گروه تقسیم شدند گروه اول ساختار خوشه آهن و گوگرد خود را حفظ کرده و نیروی لازم برای حیات را از نور خورشید جذب می کردند و به همان روش قدیم گاز کربنیک محلول در آب را جذب و با مواد دیگر ترکیب و اکسیژن حاصل ر ا آزاد می کردند زیرا اکسیژن برای انها سمی بود گروهی دیگر شروع به تغییراتی در زنجیره آهن و گوگرد کردند و با جذب آهن دو ظرفیتی ابتدا از هر دو روش برای ایجاد انرژی استفاده کردند .
و بعد فقط بااستفاده از اهن دو ظرفیتی و اکسیژن ادامه حیات دادند در این مرحله سلول های با هسته تشکیل شد که به ان یوکاریوت می گویند .
با ورود اکسیژن و سلول های که دارای هسته (یوکاریوت) بودند خلقت موجوداتی که قادر به استفاده از اکسیژن و فتو سنتز بودند شروع شد