تفاوت عرفان کوانتومی (فلسفه زندگی کوانتومی ) با عرفان و فلسفه های دیگر جهان(قسمت اول )

در عرفان(فلسفه کوانتومی ) مبنای هر چیزی در دنیای مادی و ساختار جهان عناصر فیزیکی همچون نور و الکترون است .

غذا در فلسفه زندگی کوانتومی ماده ای است که به بدن انسان الکترون می دهد . این الکترونها در ساختار سلول ها در قسمتی به نام میتوکندری تبدیل به انرژی لازم برای ادامه حیات سلول و بازسازی رشد و ترمیم سلول می شود.

هوا که حدود 21 در صد اکسیژن است توسط ریه ها جذب شده و توسط هموگلوبین به همه قسمت های بدن و سلول ها رسیده و در داخل میتوکندری با عناصری مثل قند چربی و پروتئین ترکیب و انرژی لازم را برای حیات تولید می کند.

در ابتدای کاوش های پزشکی مشخص شد که سلول های شبکیه انسان با بر خورد نور در طیف 400 تا 700 نانومتر سلول های داخل شبکیه را تحریک می کنند و ما قادر به رویت اجسام هستیم این سلول های در شبکیه دارای ماده ای به نام رودپسین بودند و با نور تحرک می شدند و به انها گیرنده های نوری (فوتورسپتور) یا گیرنده های رودوپسین می گفتند.

«گیرنده همراه جی پروتئین» برنده نوبل شیمی ۲۰۱۲ شد!!

در سال 2012 دو دانشمند با کشف نوعی گیرنده به نام (G protein-coupled receptor)گیرنده همراه پروتئین جی را کشف کردند

این گیرنده ها بر روی جدار تمامی سلول های بدن انسان وجود دارد و با تحریک نوری یا الکترونی کار می کند به این دلیل به انها گیرنده مشابه رودپسین Rhodopsin-like receptors گفتند.

در واقع ورود خروج مواد غذایی به داخل سلول و حفط نگهداری محیط مناسب زندگی در سلول های بدن انسان وابسته به این نوع گیرنده ها است که عامل تحریک کننده ان ذرات فوتون و یا الکترون است